Bir yıl önce, son model bir 2024 Chevy Blazer EV kiraladım. Yüksek yerden yapısı, geniş kargo alanı ve 450 kilometreye yakın menziliyle tüm günlük ihtiyaçlarımı karşılayabilecek pratik bir araçtı. Hatta o zamanlar, benzin canavarı 2001 model Chevy Tahoe'mu satacağımı da duyurmuştum. Ancak bir yıl geçti ve o paslı boyalı, 375.000 kilometreyi devirmiş emektar Tahoe hâlâ garajımda duruyor. Ve ondan bir türlü vazgeçemiyorum.
Bir Kamyoneti Özel Kılan Nedir? Duygusal ve Pratik Bağlar
Hafta sonu şehrin ve insanların kalabalığından sıkıldığımda, kamyonetime 20 dakikada eşyalarımı yükleyip kendimi Cleveland Ulusal Ormanı'na attım. Asfalttan birkaç kilometre içeride, geceyi geçireceğim kamp alanını kurdum. O gece yaklaşık 10 dönümlük kamu arazisi tamamen bana aitti ve sıcak havaya rağmen, yalıtımlı devasa bir kabinde, yani Tahoe'mun, ya da benim ona verdiğim isimle "Koca Kırmızı"nın arkasında rahatça uyudum.
2001'de Chevrolet bu kamyoneti sattığında, V8 motorlu bir 4x4'ün vaadi basitti: İstediğin yere, istediğin her şeyi yanına alarak sonsuza dek gidebilirsin. Bu müthiş bir vaatti ve Koca Kırmızı, 25 yıl sonra bile bu sözünü tutuyor; onu yönelttiğim her türlü arazi patikasına hâlâ tırmanabiliyor.
Elbette, modern bir dört çeker SUV ile de o kamp noktasına ulaşabilirdim. Ancak 50.000 dolarlık modern bir aracı, kamp kurmadan önce keşfettiğim o çalılıklarla kaplı, bozuk servis yollarına gözümü kırpmadan süremezdim. Kiralık olan Blazer EV'im ise bu yolların ıslak halini muhtemelen kaldıramazdı. Yedek lastiği olmaması ve çekiciyle düz çekilememesi, onu zorlu arazi gezileri için güvenli bir seçenek olmaktan çıkarıyor. Ayrıca Blazer EV'de kamp yapabilsem de, Koca Kırmızı'nın sunduğu devasa düz zemin, yüksek tavan, güvenlik ve konforu asla bulamazdım.
Kamyonet Sahibinin İkilemi: Mantık ve Tutku Çatışması
Benim için asıl sorun bilişsel çelişki. Dünyanın en büyük elektrikli araç yayınlarından birinin editör yardımcısıyım, ama eğer araçlarımdan sadece birini tutabilseydim, bu kesinlikle V8 motorlu olan olurdu. Bunun küçük bir kısmı pratik nedenlere dayanıyor: Evde şarj için 30 metrelik bir uzatma kablosunu sokağa çekmek ve kaldırımı kısmen işgal etmek zorundayım. Fakat asıl sebep, otomotiv endüstrisinin bana bir "Duygusal Destek Kamyoneti" satmış olması ve henüz onsuz yaşayamamam.
"Bu şirketler, Amerikalıları bir kamyonetin, tatmin edici bir yetişkin yaşamının gerekli bir parçası olduğuna ikna etmek için inanılmaz bir iş çıkardılar. Bu hikaye bana çocukluğumdan beri satıldı."
Amerikan kamyonetlerinin aşırı büyük olduğunu, yayaları endişe verici oranlarda tehlikeye attığını ve bu takıntımızın iklime zarar verdiğini biliyorum. Ancak onların içinde yaşadığımız dünyanın bir parçası olduğunu kabul etmekte de bir sakınca yok. Bugün ortalama bir Amerikan aracının 12.6 yaşında olması, yeni benzinli kamyonetleri bugün yasaklasak bile onları 2040'lara kadar yollarda göreceğimiz anlamına geliyor.
Gelecek Neden Umut Vadediyor? Her Şey Yoluna Girecek
Elektrikli araçları bugünkü durumlarına göre değil, nereye gittiklerine göre yargılamalıyız. Benim benzinli kamyonetlere olan tüm sevgim tek bir temel ilkeye dayanıyor: Doğayı keşfetmek için en ucuz ve en iyi seçenek onlar. Ancak araziye uygun elektrikli araçlar olgunlaşıp yaygınlaştığında, benzinli kamyonetleri çoğu kullanım senaryosunda kolayca geride bırakacaklar.
En önemlisi, elektrikli arazi sürüşü sessizdir. Rivian R1S'in en sevdiğim arazi aracı olmasının sebebi bir Wrangler'dan daha yetenekli olması değil, çok daha dingin bir deneyim sunması. Etrafınızdaki dünyanın seslerini duyabiliyorsunuz. Elektrikli araçlar ayrıca, geleneksel 4x4'lerin en büyük avantajı olan düşük devirdeki yüksek torku doğal olarak sunar. Dik ve kaygan yüzeyleri tırmanmak için özel "düşük devir" şanzımanlarına ihtiyaç duymazlar, çünkü maksimum torku durdukları andan itibaren verirler.
Yıpranmış eski Rivian'lar, GMC Sierra EV'ler veya Blazer EV'ler 12.000 dolara düştüğünde, hepimizin istediği uygun fiyatlı, elektrikli macera araçlarına sahip olacağız. 25 yaşındaki bir Ford F-150 Lightning, bugünkü Koca Kırmızı'dan on kat daha iyi bir kamyonet olacak; sadece değerinin düşmesi için biraz zamana ihtiyacı var. O güne kadar, finansal riskler düşük olduğunda maceranın daha keyifli olduğu gerçeğiyle, emektar kamyonetimle yollarda olmaya devam edeceğim.
Tıpkı "Koca Kırmızı" gibi, yıllara meydan okuyan emektar araçların da bir ruhu vardır ve bu ruh, en iyi bakımı hak eder. Onun yorgun boyasını güneşin ve zorlu patikaların yıpratıcı etkilerinden korumak, ufak çizikleri kapatarak eski parlaklığını bir nebze olsun geri kazandırmak ve anılarınızı geleceğe taşımak için özel olarak geliştirilmiş seramik wax ürünümüzle tanışın.
